Jesień i zima to szczytowy sezon spalania drewna i zanim zaczniesz palić w piecu, warto wiedzieć, który rodzaj drewna pali się najlepiej, jak je przechowywać i jak najłatwiej rozpalić palnik lub kominek.
Nie każde drewno jest dobrym drewnem opałowym! Niektóre gatunki charakteryzują się dużą gęstością i podczas spalania wydzielają więcej ciepła niż inne. Na przykład kłoda bukowa zapewni o 50% więcej ciepła niż kłoda świerkowa tej samej wielkości . Zasadniczo masa sezonowanego drewna opałowego mówi, ile ciepła wytwarza, nawet jeśli objętość drewna opałowego jest taka sama. Innymi słowy: jeśli waga jest taka sama, moc cieplna również będzie taka sama, niezależnie od tego, na który gatunek się zdecydujesz.
Według Norweskiego Instytutu Badań nad Biogospodarką (NIBIO) ostrokrzew jest najgęstszy drewnem i najlepiej się pali, a za nim plasują się cis, buk, dąb, jesion i jarzębina. Na drugim końcu skali mamy lipę, wierzbę kozią, osikę i świerk. Zobacz pełną listę tutaj.
Wartość opałowa różnych rodzajów drewna jest prawie taka sama, mierzona wagowo. Ponieważ jednak rodzaje drewna mają różną gęstość, wartości opałowe różnią się w zależności od objętości.
To zależy od tego, gdzie mieszkasz! Brzoza jest ulubioną rośliną w zalesionych krajach nordyckich, takich jak Norwegia, Szwecja i Finlandia. To powszechnie dostępne tam drewno ma dużą gęstość i generuje dużo ciepła.
W Wielkiej Brytanii i USA najpopularniejszym drewnem opałowym jest dąb, podczas gdy w Niemczech preferowany jest buk. Wszystko sprowadza się do tego, które gatunki są najłatwiej dostępne w Twojej okolicy.
Jasna i prosta odpowiedź na to pytanie brzmi: TAK!
Jeśli masz przestarzały, nieczysto palący się piec lub kominek, tylko 50% drewna opałowego zapewni Ci ciepło . Nasze kominki i piece spalają drewno czysto i charakteryzują się technologią spalania, która sprawia, że przy prawidłowym paleniu osiągają3+
sprawność ponad 80%. Innymi słowy; uzyskujesz maksymalne ciepło z każdego polana, które włożysz do ognia.
Tam, gdzie tradycyjny kominek o nieczystym spalaniu wykorzystuje do ogrzewania jedynie 50% energii z drewna , w kominku o czystym spalaniu wykorzystuje się aż do 80%
Energismart*, Przyjaciele Ziemi w Norwegii
* Energismart to portal doradczy w zakresie efektywności energetycznej gospodarstw domowych prowadzony przez Friends of the Earth Norwegia w ramach europejskiej sieci TopTen.
Świeżo ścięte, niesezonowane drewno najlepiej przechowywać na zewnątrz pod dachem lub przykryte plandeką, zapewniając przewiew powietrza, aby chronić je przed deszczem i śniegiem. Niesezonowane drewno opałowe zawiera dużo wilgoci, która musi odparować, zanim będzie mogła zostać wykorzystana jako paliwo. Staraj się przechowywać drewno opałowe od strony południowej, aby było maksymalnie nasłonecznione i nagrzane oraz aby niezawodnie schło.
Drewno opałowe układaj na palecie lub innej podwyższonej konstrukcji, aby zapobiec kontaktowi z podłożem. Upewnij się, że drewno opałowe jest dobrze przewietrzane podczas suszenia, także pod nim, aby zapobiec narażeniu na pleśń lub gnicie. Pozostaw szczeliny powietrzne pomiędzy polanami – eksperci twierdzą, że przestrzeń między ta powinna być na tyle duża, aby mysz mogła się między nimi przecisnąć!
Przechowywanie niesezonowanego drewna opałowego w pomieszczeniu nie jest dobrym pomysłem, ponieważ może być siedliskiem pleśni i szkodników, a także stwarza niezdrowy klimat wewnątrz budynku.
Stos drewna nie powoduje smutku. Nie straci na wartości na giełdzie. Nie rdzewieje. Nie złoży pozwu o rozwód. Po prostu pozostaje na miejscu i robi tylko jedną rzecz - czeka na zimę.
Lars Mytting, autor książki „Porąb i spal"
Zgodnie z norweską normą dotyczącą drewna opałowego, gdy zawartość wilgoci w polanach spadnie poniżej 20%, są one wystarczająco wysezonowane (suche), aby można je było wykorzystać w palenisku na drewno. Od tego czasu można bezpiecznie przechowywać polana w pomieszczeniu zamkniętym, w dobrze wentylowanej wnęce. Jeśli jednak zawartość wilgoci jest wyższa, wszelkie próby spalania będą nierozsądne: spalanie i moc cieplna będą słabe, a ryzyko tworzenia się sadzy na szybie kominka i w kanale dymowym drastycznie wzrośnie.
Istnieje wiele prostych sposobów sprawdzenia, czy drewno opałowe jest wystarczająco wysezonowane, aby się palić. Oto trzy:
Posłuchaj:
To najłatwiejsza metoda, ponieważ nie wymaga przygotowania ani specjalnych akcesoriów. Weź kawałki drewna opałowego do każdej ręki, a następnie uderz nimi o siebie. Suche drewno wyda twardy, donośny dźwięk, a drewno o dużej wilgotności będzie „głucho dudnić”.
Umyj i przedmuchaj:
Nasmaruj płynem do mycia naczyń i wodą jeden z końców polana i wdmuchnij powietrze z przeciwnego końca. Jeśli pojawią się pęcherzyki mydlane, drewno jest suche. Dzieje się tak, ponieważ włókna w drewnie działają jak „kanały powietrzne”, a gdy drewno wysycha, wilgoć odparowuje przez końce polan.
Wilgotnościomierz:
Najbardziej precyzyjny test techniczny można wykonać za pomocą wilgotnościomierza. Zazwyczaj można je kupić w sklepach z materiałami i sprzętem budowlanym. Aby pomiar był miarodajny, polano do testu musi być świeżo przerąbane.
Uważaj na to, co umieszczasz w piecu na drewno. W instrukcji obsługi urządzenia podano także informacje dotyczące tego, co można bezpiecznie spalić.
Nie używaj kominka jako spalarni śmieci, takich jak karton, papier, opakowania na prezenty, materiały budowlane itp. Mogą one uwolnić szkodliwe związki chemiczne do powietrza i uszkodzić kominek, ponieważ temperatura może wzrosnąć do zbyt wysokiej. Co gorsza, spalenie ich może spowodować osadzanie się łatwopalnej powłoki na powierzchni kanału dymowego i spowodować pożar komina.
Nigdy nie spalaj malowanego lub impregnowanego ciśnieniowo drewna lub tworzyw sztucznych (np. PVC). Wydzielają one niezwykle toksyczne opary. Nie pal drewna wyrzuconego na brzeg morski. Zawiera ono sól, która w wyniku spalania przekształca się w związki chloru. Jeśli chcesz użyć takiego drewna, musisz pozostawić je na otwartej przestrzeni, wystawione na działanie czynników atmosferycznych, przez co najmniej dwa lata.
Do kominka nie powinno używać się płynów, takich jak płyn do zapalniczek, benzyna, bioolej czy nafta. Są one wysoce łatwopalne i szkodliwe dla środowiska.
Obecnie typowa długość stosowana przez norweskich producentów drewna opałowego wynosi 30 cm, podczas gdy w niektórych piecach wymagane są polana o maksymalnej długości 20 cm. Zarówno na stronach naszych produktów, jak i w instrukcji każdego produktu znajdziesz maksymalną zalecaną długość drewna. Aby uzyskać dobrą przyczepność, zalecamy stosowanie długości nieco niższych od podanych.
Według norweskiej normy średnica polana musi wynosić od 8 do 15 cm. Zalecamy, aby drewno do rozpałki miało grubość około 2-4 cm.
Polana przechowywane na zewnątrz lub w chłodnym pomieszczeniu należy przenieść do pomieszczenia na 24 godziny przed użyciem, aby osiągnęły temperaturę pokojową. Następnie rozłup drewno do rozpałki tak, aby miały średnicę 2-4 cm. Ułatwia to rozpalanie ognia i powoduje szybsze powstawanie ciągów w kominie.
Przed rozpaleniem ognia otwórz wszystkie zawory dostarczające powietrze do paleniska; niektóre kominki mają tylko jeden, inne dwa.
Najłatwiejsza technika rozpalania ognia jest następująca:
Mówimy o metodzie od góry do dołu :
W normalnych warunkach ciągu kominowego można zamknąć drzwiczki kominka; drewno opałowe samo się zapali. Jeżeli ciąg jest osłabiony, zostaw drzwiczki lekko uchylone, aż ogień się roznieci, zanim całkowicie je zamkniesz. Dobrym pomysłem jest pozostawienie zaworów zapłonowych otwartych do czasu, aż ogień zacznie się dobrze palić (15 – 20 minut).
W naszej ofercie nowoczesnych kominków i pieców na drewno z pewnością znajdziesz taki, który odpowiada Twoim potrzebom i zapewni Ci prawdziwe ciepło i przytulność przy kominku przez wiele lat. Skontaktuj się z najbliższym sprzedawcą, aby uzyskać pomoc w realizacji marzeń o kominku.
